faktura korygująca

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców zwrócił się jakiś czas temu do Ministra Finansów z prośbą o wyjaśnienia na temat nowych zasad wystawiania faktur do paragonów (obowiązujących od 1 stycznia 2020 r.) oraz zasad korygowania faktur uproszczonych. Minister odpowiedział. Oto krótkie podsumowanie tych ministerialnych wyjaśnień:

1. Paragon z kasy fiskalnej zawierający NIP nabywcy oraz opiewający na kwotę do 450 zł co do zasady jest fakturą uproszczoną, a numer paragonu może być traktowany jako numer samej faktury (w tej ostatniej kwestii niektórzy zgłaszali wątpliwości, więc fajnie że zostały rozwiane).
2. Minister Finansów z jednej strony stwierdza, że w przypadku paragonu zawierającego NIP nabywcy i stanowiącego jednocześnie fakturę uproszczoną brak jest uzasadnienia, aby nabywca występował o potwierdzenie zakupu dodatkowo „normalną” fakturą. Z drugiej strony, nie zdecydował się Minister – i chyba słusznie – na kategoryczne stwierdzenie, że wystawienie „normalnej” faktury do faktury uproszczonej jest niedopuszczalne.
3. Jeżeli paragon z NIP-em nabywcy, stanowiący fakturę uproszczoną, zawiera błędy, to mogą być one skorygowane zarówno fakturą korygującą, jak i notą korygującą (oczywiście z tym zastrzeżeniem, że nie wszystkie elementy mogą być poprawione przez nabywcę notą korygującą – por. art. 106k ust. 1 UoVAT).
4. Jeżeli paragon zawiera błędny NIP nabywcy (bo np. pracownik recepcji hotelowej, wystawiający taki paragon, pomylił się), to ów błędny NIP może być skorygowany zarówno przez sprzedawcę fakturą korygującą, jak i przez nabywcę notą korygującą. Ważne przy tym jest to, że zgodnie z wyjaśnieniami MF za błąd można uznać jedynie oczywistą pomyłkę typu brak jednej cyfry lub przestawienie cyfr. Jeżeli natomiast na paragonie w ogóle nie ma NIP-u lub też jest umieszczony NIP innego podatnika, to takiego błędu notą korygującą nie można poprawić (zakładam, że w tych przypadkach wystawienie faktury korygującej również nie byłoby mile widziane).
5. I na koniec dość osobliwa wskazówka od MF: Jeżeli sprzedawca uznałby, że chce skorygować błędny NIP nabywcy przy pomocy faktury korygującej, to – uwaga – najpierw powinien wystawić fakturę do paragonu powielając ów błędny NIP nabywcy, a dopiero w następnej kolejności powinien wystawić fakturę korygującą do faktury zawierającej błędny NIP. Taka instrukcja jest dziwna z dwóch powodów. Po pierwsze, stoi w sprzeczności z ww. dyrektywą z pkt 2, zgodnie z którą nie ma uzasadnienia, aby wystawiać „normalne” faktury do faktur uproszczonych. Po drugie, po co taka skomplikowana procedura? Dlaczego jako sprzedawca miałbym nie móc wystawić od razu faktury korygującej, po prostu prostującej błędny NIP nabywcy?